تاثیر قطره چشمی دیکلوفناک قبل از عمل جراحی آب‌مروارید بر میزان التهاب پس از عمل

هدف: تعیین اثر قطره چشمی دیکلوفناک 1 درصد قبل از عمل جراحی آب‌مروارید بر میزان التهاب پس از عمل. روش پژوهش: در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور، همه بیمارانی که طی 6 ماه در بیمارستان فیض اصفهان تحت عمل جراحی آب‌مروارید به روش فیکوامولسیفیکیشن و کارگذاری لنز داخل چشمی تاشونده قرار گرفته بودند؛ وارد مطالعه شدند. بیمارانی که سابقه بیماری التهابی چشم و مصدومیت چشمی منجر به آب‌مروارید (آب‌مروارید ضربه‌ای) داشتند و نیز بیمارانی که دچار عارضه حین عمل گردیدند؛ از مطالعه خارج شدند. بیماران به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند؛ گروه شاهد که قبل از عمل داروی چشمی دریافت نمی‌کرد. گروه دوم، یک روز و گروه سوم، سه روز قبل از عمل قطره چشمی دیکلوفناک 1 درصد دریافت نمودند. پس از عمل، همه بیماران داروی استرویید و آنتی‌بیوتیک موضعی یکسانی دریافت نمودند و از نظر شاخص‌های التهابی شامل میزان درد، سوزش چشم، واکنش اتاق قدامی، چشم قرمز، فشار داخل چشمی (IOP) و نیز میدریاز فلجی (آتونیک) ارزیابی شدند. یافته‌ها: مطالعه بر روی 111 چشم از 111 بیمار شامل 70 مرد (1/63 درصد) و 41 زن (9/36 درصد) با میانگین سنی 30/8±03/61 سال انجام شد. فراوانی و شدت درد در روزهای اول، سوم و چهاردهم در گروه شاهد بیش از دو گروه دیگر بود ولی دو گروه دیگر تفاوت معنی‌داری از این نظر نداشتند. فراوانی و شدت واکنش اتاق قدامی تنها در روز اول بعد از عمل به طور معنی‌داری در گروه شاهد بیش از دو گروه دیگر و هم‌چنین در گره یک‌روزه بیش‌تر از گروه سه‌روزه بود. فراوانی و شدت قرمزی چشم نیز در روزهای 1، 14 و 30 بعد از عمل در گروه شاهد به طور معنی‌داری بیش از دو گروه دیگر بود ولی در روز سوم، تفاوت معنی‌داری بین‌گروه‌ها از این نظر وجود نداشت. فراوانی احساس سوزش چشم نیز در روز اول و سوم بعد از عمل در گروه شاهد بیش از دو گروه دیگر بود ولی پس از آن، تفاوتی بین گروه‌ها از این نظر وجود نداشت. فراوانی میوز نسبی حین عمل، بین گروه‌ها تفاوت معنی‌داری نداشت. تغییرات IOP در هر سه گروه در دامنه طبیعی بود و تغییر قابل توجهی نداشت. نتیجه‌گیری: مصرف قطره دیکلوفناک 1 درصد قبل از جراحی آب‌مروارید باعث کاهش درد، قرمزی، سوزش چشم و نیز واکنش اتاق قدامی پس از عمل می‌گردد ولی تاثیری بر میوز حین عمل و نیز میزان IOP ندارد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1386؛ دوره 12، شماره 3: 354-348.